Gidenler olur,

Kalanlar ölür

ve herkes biraz erken büyür.

Merhabalar,,,

Ağustos ayında çıkan Erdal Arslan'ın kitabı olan 'Elveda Çocukluğum'u okumaya yeni fırsat buldum.

Yazarımızdan kısaca bahsedecek olursak:

Erdal Arslan 1988 doğumlu genç bir yazardır. İşletme mezunudur ve hem muhasebe hem de idari işler bölümlerinde görev almıştır. Ayrıca gönüllü olarak özellikle böbrek hastalarıyla ilgili sivil toplum örgütlerinde aktif görev almıştır. 2014 yılında ise memur olmuştur ve şimdi de Gaziosmanpaşa İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü'nde görev yapmaktadır.

Yazarımızın hem böbrek hastalığıyla ilgili sivil toplum örgütlerinde gönüllü olarak yer alması hem de aslen böbrek hastalığıyla ilgili olan bu kitabı yazması beni çok düşündürdü. Çünkü yazarlar eserlerinde çoğu zaman hayatlarından büyük izler taşır. Acaba yazarımızın sivil toplum örgütlerinde aktif rol almasının sebebi ne dersiniz?

Elveda çocukluğum,

Elveda hayalini kurduğum bisiklet,

Elveda üç kuruşluk dostluklarım,

Elveda...

Kitabın Konusu:
Halil 15 yaşında bir çocuktur. Vücudunda oluşan bazı anormallikler sonucunda annesiyle birlikte hastaneye gidip gelmeye başlar. İlk başlarda bunu umursamasa da çok geçmeden böbrek hastası olduğunu öğrenir.

Telaşla iştigal…

Nasıl anlatsam bilmiyorum,

Kelimeler kifayetsiz,

Sözler anlamsız bugün.

Artık Halil'i sıkıntılı günler bekliyordur. Lise 1'e giden Halil bir haftalık rapor alıp hastaneye yatmak zorunda kalır. Arkadaşlarından ve hoşlandığı kızdan uzak kalmak zorundadır. Hatta vermek zorunda olduğu kararlar da vardır. Belki de en önemlisi ölüm kapısının eşiğinde bekliyordur...

Haseki’de bir ana kuzusu;

Kopuyor memeden, ak sütten.

Penceremin yanındaki ey yaşlı çınar,

Söylesene bana ölecek miyim?

Yıpranmış bedenimle bu genç ruhumu,

Mis kokan toprağa gömecekler mi?

YORUMUM:

Zaten incecik, akıcı bir kitap ve bir iki saatte okuyup bitirdim. Kitabın konusu da çok güzeldi. Bazen kendinizi Halil'in yerine koyuyorsunuz, bazen ise kendinizi onun yanında hissediyorsunuz. İnsan hayatında yaşadığı zorluklar sayesinde büyür, olgunlaşır. Bu acılar her ne kadar bizi üzse de sert rüzgarın karşısında güçlü bir insan yapar. Aslında büyüdüğümüzü düşünsek de yüreğimizin en derin en ıssız köşelerinde o küçük çocuk vardır. İşte kitabın vermek istediği mesaj bu...

 Gidenler olur, kalanlar ölür ve herkes biraz erken büyür.

Kitaba karşı tek eleştirim ise, yazarın bize Halil'in duygularını tam yansıtamadığını düşünüyorum. Her şey hemen oldu bittiye getirilmiş. Kitaptaki yazılardan çok bölümlerin başlarındaki sözleri beğendim. Ayrıca Halil'in hastanede çektiği sıkıntılar, tedavi yöntemleri de bize tam olarak anlatılmadığını düşünüyorum. Yine de okuyabileceğiniz size mutlaka bir şeyler katabilecek bir kitap. En azından sağlığınızın, sevdiklerinizin ve hayatın değerli olduğunu bir kez daha anlıyorsunuz.